O czym jest Apokalipsa św. Jana
Jan jest wygnańcem na wyspie Patmos. Jego przestępstwo: dawanie świadectwa o Jezusie (Dz 1:9). Ktoś nie chciał, aby Jan rozpowszechniał przesłanie ewangelii, więc wysłał go na wyspę. Jest tam uwięziony.
Ale teraz Jan otrzymał jeszcze więcej wiadomości do przekazania.
Wszystko zaczyna się pewnego dnia, kiedy Jan słyszy za sobą głos: „Napisz w księdze to, co widzisz, i wyślij do siedmiu kościołów (Ap 1:11)”. Jan odwraca się i widzi siedem złotych latarni, a wśród nich samego zmartwychwstałego Pana Jezusa Chrystusa.
Jezus przekazuje Janowi przesłanie dla siedmiu kościołów w Azji (dzisiejsza Turcja). Spośród tych siedmiu, jeden ma przejść intensywne cierpienie (Ap 2:10), jeden dotrzymał słowa (Ap 3:8), a pozostałe pięć chwieje się w swojej lojalności wobec Jezusa. Pan ostrzega kościoły, że jest sprawiedliwym sędzią i zna ich uczynki. Wzywa chwiejące się kościoły do pokuty i składa siedem zachęcających obietnic tym, którzy zwyciężą.
Następnie Jan zostaje zabrany do nieba, aby być świadkiem tego, „co musi nastąpić po tych rzeczach” (Ap 4:1). Tak rozpoczyna się długa seria proroczych wizji dla kościołów, w tym:
- Baranek (który reprezentuje Jezusa) łamie siedem pieczęci zamykających starą księgę – za każdym razem, gdy pieczęć zostaje złamana, wywołuje to wydarzenie na ziemi, z których niektóre są katastrofalne (Ap 4-7).
- Siedmiu aniołów dmie w siedem trąb, a każde uderzenie trąby sprowadza na ziemię plagę (Ap 8-11).
- Wielki smok (Szatan) i dwie bestie prowadzą wojnę przeciwko pewnej kobiecie i świętym (Ap 12-14).
- Siedmiu aniołów wylewa siedem czasz, a każda z nich sprowadza na ziemię kolejną plagę (Ap 15-16).
- Baranek pokonuje niegodziwe miasto Babilon, smoka i bestie, a następnie sprowadza dzień sądu ostatecznego (Ap 17-20).
- Pojawia się nowe niebo i nowa ziemia, gdzie Bóg i Baranek mieszkają z ludźmi w harmonii na zawsze (Ap 21-22).
Jan wiernie zapisuje wszystko jako proroczy list do siedmiu kościołów, z końcowym przesłaniem od Jezusa: „Przyjdę szybko”.
Kluczowy werset Apokalipsy św. Jana
Napisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać. – Apokalipsa św. Jana 1:19
Rola Apokalipsy św. Jana w Biblii
Apokalipsa św. Jana jest tradycyjnie przypisywane apostołowi Janowi, który napisał także Ewangelię i trzy listy Nowego Testamentu. Był on przywódcą wczesnego kościoła i prawdopodobnie napisał swoje dokumenty po tym, jak większość innych ksiąg Nowego Testamentu została już napisana.
Dwie cechy Apokalipsy św. Jana odróżniają je od reszty Nowego Testamentu:
- Jest to jedyna księga tego gatunku. Większość Nowego Testamentu to historia lub list. Objawienie jest rzeczywiście wysłane jako list z tradycyjnym pozdrowieniem (Obj 1:1-8), bezpośrednimi wiadomościami do odbiorców (Obj 2-3) i pożegnaniem (Obj 22:18-21), ale większość listu jest zapisem żywych symbolicznych wizji Jana. Żadna inna księga Nowego Testamentu nie przypomina Objawienia.
- Jezus zwraca się bezpośrednio do czytelników. Trzeba cofnąć się do Starego Testamentu, aby zobaczyć, jak ktoś zapisuje wiadomość od Boga dla kogoś innego. Ewangelie zapisują nauki Jezusa, a listy czerpią wnioski z Jego nauk, ale tylko w Objawieniu sam Jezus przemawia bezpośrednio do kościołów (Ap 2-3; 22:16).
Apokalipsa nie jest tylko księga odstającą od reszty
Apokalipsa św. Jana może różnić się od Nowego Testamentu, ale jego styl i teologia pasują do Biblii. Symboliczne wizje Apokalipsy św. Jana są podobne do tego, co można zobaczyć w starotestamentowych proroctwach Ezechiela, Daniela i Zachariasza.
Oczywiście, nawet po zapoznaniu się z treścią księgi, nadal może być trudno zrozumieć, o co chodzi w Objawieniu. Niektóre z wizji są dla nas wyjaśnione: Baranek to Jezus (Ap 17:14), a smok to diabeł (Ap 12:9). Inne – większość – nie są wyjaśnione tak bezpośrednio.
Niektórzy twierdzą, że wszystkie (lub większość) wizje Jana dotyczą zniszczenia świątyni w 70 r. n.e.; inni twierdzą, że proroctwa jeszcze się nie wypełniły. Czytając i studiując Apokalipsę św. Jana, należy pamiętać o kilku rzeczach:
- Przesłanie to zostało napisane do kościołów w Azji, do których należeli zarówno Żydzi, jak i poganie.
- Jezus rozpoczyna wszystko od przesłania do kościołów, które borykały się z rozproszeniem, prześladowaniami, fałszywymi naukami, niemoralnością, lenistwem i stagnacją.
- Właściwą odpowiedzią na ten list jest przyjście do Jezusa i zaproszenie innych (Obj 22:17).
Objawienie jest ostatnią księgą Nowego Testamentu i Biblii – co za zakończenie!
Krótki zarys Apokalipsy św. Jana
- Powitanie i wprowadzenie Jana (1:1-8)
- Przesłania Jezusa do siedmiu kościołów (1:9-3:22)
- Wizje tego, co nadejdzie „po tych rzeczach” (4-22:9)
– Baranek, który został zabity, łamie siedem pieczęci (4-7)
– Siedmiu aniołów trąbi w trąby (8-11)
– Smok, bestia i święci (12-14)
– Siedem czasz gniewu Bożego (15-16)
– Baranek pokonuje Babilon i osądza ziemię (17-20)
– Nowe niebo, nowa ziemia i nowe Jeruzalem (21:1-22:9) - Jak odpowiedzieć na wizję Jana (22:10-21)
Strony związane z Apokalipsą św. Jana
- Księga Ezechiela (podobne prorocze wizje)
- Księga Daniela (podobne prorocze wizje)
- Księga Zachariasza (podobne prorocze wizje)
- Ewangelia św. Jana (również napisana przez Jana)
- 1 List św. Jana (również napisana przez Jana)
- 2 List św. Jana (również napisana przez Jana)
- 3 List św. Jana (również napisana przez Jana)
Ten artykuł pochodzi ze strony OverviewBible i został przetłumaczony i opublikowany za zgodą autorów. Wejdź na stronę OverviewBible i odkryj więcej podobnych artykułów które pomogą ci zrozumieć, o co chodzi w Biblii, w sposób wolny od kazań i żargonu.
Fragmenty Pisma Świętego cytowane w artykule pochodzą z IV wydania Biblii Tysiąclecia, © Wydawnictwo Pallottinum w Poznaniu, 2003