Ewangelia św. Jana jest historią Jezusa: Boga, który zstąpił, aby zbawić świat. Księga ta została napisana przez ucznia, którego Jezus kochał – Kościół tradycyjnie przypisuje ją Janowi.
Jan jest czwartą i ostatnią Ewangelią (relacją z życia i posługi Jezusa) w Nowym Testamencie. Jan skupia się na bóstwie Chrystusa bardziej niż pozostałe cztery: widzimy Jezusa jako Słowo Boże, Syna Bożego i samego Boga. Jezus jest wielkim cudotwórcą, wszechwiedzącym nauczycielem, współczującym opiekunem i wiernym przyjacielem.
Ewangelia Jana może być ostatnią Ewangelią, ale jej narracja rozpoczyna się znacznie wcześniej niż pozostałe trzy. Podczas gdy Marek zaczyna od dorosłej służby Jezusa, a Mateusz i Łukasz zaczynają od Jego fizycznych narodzin, Jan otwiera się od początku całego stworzenia: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo”.
Jezus przedstawia się jako wcielony Bóg w całej Ewangelii Jana, często używając wyrażenia „Ja jestem” (pamiątkowe imię Boga objawione w Księdze Wyjścia). Jan zapisuje kilka stwierdzeń „Ja jestem” od Jezusa w całej tej księdze:
- „Ja jestem chlebem życia” (J 6:35, 41, 48, 51)
- „Ja jestem od [Boga] i On Mnie posłał” (J 7:29)
- „Ja jestem światłością świata” (J 8:12; 9:5)
- „Ja jestem [Bogiem]” (J 8:58)
- „Ja jestem drzwiami” (J 10:7, 9)
- „Ja jestem dobrym pasterzem” (J 10:11, 14)
- „Ja jestem Synem Bożym” (J 10:36)
- „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” (J 11:25)
- „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (J 14:6)
- „Ja jestem krzewem winnym” (J 15:1, 5)
Ewangelia Jana stanowi mocny argument na rzecz Jezusa jako wyłącznego Zbawiciela i jedynej drogi do poznania Boga (J 1:18; 14:6). Jezus jest większy niż żydowscy bohaterowie Mojżesz i Abraham (J 1:17; 8:58); Jezus Chrystus jest Bogiem w ciele, a Jan wzywa nas, byśmy w Niego uwierzyli.
Kluczowy fragment Ewangelii św. Jana
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego. – Ewangelia św. Jana 20:30-31
Rola Ewangelii św. Jana w Biblii
Oprócz tej Ewangelii, Kościół tradycyjnie kojarzy Jana z trzema listami Nowego Testamentu (Pierwszego, Drugiego i Trzeciego Jana) oraz proroczą Księgą Objawienia. Był on przywódcą wczesnego kościoła i prawdopodobnie napisał swoje dokumenty po tym, jak większość innych ksiąg Nowego Testamentu została już napisana.
Cuda zapisane w Ewangelii Jana zostały napisane, aby czytelnik uwierzył w Jezusa i znalazł życie w Jego imieniu (J 20:30-31). Dlatego wiele z materiałów Jana bezpośrednio mówi o tym, kim jest Jezus, a nie tylko o tym, co robi lub mówi.
W przeciwieństwie do Łukasza, Jan nie stara się opisać całego życia Chrystusa – w rzeczywistości Jan nie sądzi, by świat mógł pomieścić taki dokument (J 21:25). Zamiast tego Jan przedstawia kilka znaków i nauk, które powinny zmusić nas do uwierzenia w Jezusa.
Krótka charakterystyka Ewangelii św. Jana
- Prolog (J 1)
- „Księga znaków” (J 2-12)
(Siedem cudów, których Jan używa, aby pokazać, że Jezus jest Synem Bożym) Zamiana wody w wino (J 2)
– Uzdrowienie syna szlachcica (J 4)
– Uzdrowienie chorego przy sadzawce Betesda (J 5)
– Nakarmienie 5000 osób (J 6:1-14)
– Chodzenie po wodzie (J 6:15-21)
– Uzdrowienie niewidomego (J 9)
– Wskrzeszenie Łazarza z martwych (J 11)
– Żydzi odrzucają Jezusa, a Jezus odchodzi do swoich uczniów (J 12) - „Księga chwały” (J 13-20)
(Jezus demonstruje swoją miłość do uczniów, a Ojciec chwali Syna)
– Ostatnie nauki Jezusa (J 13-16)
– Modlitwa arcykapłańska Jezusa (J 17)
– Zdrada, proces i śmierć Jezusa (J 18-19)
– Zmartwychwstanie Jezusa (J 20) - Epilog: Jezus karmi siedmiu uczniów, przywraca Piotra (J 21)
Więcej stron związanych z Ewangelią św. Janem
- Dzieje Apostolskie (następna księga Biblii)
- Ewangelia św. Łukasza (poprzednia)
- Ewangelia św. Mateusza
- Ewangelia św. Marka
- 1 List Jana
Ten artykuł pochodzi ze strony OverviewBible i został przetłumaczony i opublikowany za zgodą autorów. Wejdź na stronę OverviewBible i odkryj więcej podobnych artykułów które pomogą ci zrozumieć, o co chodzi w Biblii, w sposób wolny od kazań i żargonu.
Fragmenty Pisma Świętego cytowane w artykule pochodzą z IV wydania Biblii Tysiąclecia, © Wydawnictwo Pallottinum w Poznaniu, 2003