1 List do Tesaloniczan – Jak wzrastać w wierze, miłości i nadziei

Tymoteusz miał dobre wieści dla Pawła: kościół, który założyli w Tesalonice, rozrastał się. Jego członkowie kochali się nawzajem. Trwali mocno w swoich przekonaniach. Wytrzymywali prześladowania za swoją wiarę. Ewangelia rozbrzmiewała w ich mieście. Paweł cieszy się z tego i (wraz z Tymoteuszem i Sylwanusem) pisze do nich list, aby ich zachęcić i pouczyć.

Jest to jeden z najbardziej pozytywnych listów Pawła do kościoła. Paweł opisuje swoją historię i relacje z członkami kościoła (o których można również przeczytać w Dziejach Apostolskich 17: 1-9), chwali ich za doskonały przykład i wymienia sposoby, dzięki którym mogą „doskonalić się jeszcze bardziej” aż do powrotu Jezusa:

• Moralność seksualna
• Zrozumienie powrotu Pana
• Jedność
• Podstawowe chrześcijańskie postępowanie

Tesaloniczanie dali dobry przykład kościołom w okolicy (1 Tes 1:7) i nadal stanowią dobry przykład dla nas dzisiaj.

Kluczowy werset 1 Listu do Tesaloniczan

A na koniec, bracia, prosimy i zaklinamy was w Panu Jezusie: według tego, coście od nas przejęli w sprawie sposobu postępowania i podobania się Bogu – jak już postępujecie – stawajcie się coraz doskonalszymi! – 1 List do Tesaloniczan 4:1

Rola 1 Listu do Tesaloniczan w Biblii

Pierwszy List do Tesaloniczan jest ósmym z listów Pawła. Z 27 ksiąg Nowego Testamentu Paweł napisał 13. Dziewięć z tych ksiąg to listy do lokalnych kościołów (takich jak ten w Tesalonice).

Paweł rozpoczyna swój list od pochwały Tesaloniczan za ich „dzieło wiary”, „trud miłości” i „niezłomność nadziei” (1 Tes 1:3) – motywy, które odbijają się echem w całym jego liście. Paweł pisze, aby przypomnieć, zachęcić i pouczyć ich o kilku interesujących obszarach:

• Zachęta dla Tesaloniczan. Paweł wysłał do nich Tymoteusza, a Tymoteusz powrócił z entuzjastycznym raportem. Żydzi w Tesalonice sprzeciwiali się chrześcijaństwu, odkąd przybyło ono do miasta (Dz 17:5), a tamtejszy kościół był prześladowany przez własnych rodaków. Ale pomimo obecnych cierpień, Tesaloniczanie trwali mocno w swoich przekonaniach. Paweł chwali ich: podążają za przykładem Pawła, starszych kościoła w Judei, a nawet samego Pana Jezusa Chrystusa (1 Tes 1:6).
• Wyrażenie uczuć Pawła do nich. Paweł wyraża swoją dumę z Tesaloniczan, nazywając ich nawet swoją chwałą, nadzieją, radością i koroną (1 Tes 2:19-20). Był zarówno matką, jak i ojcem tego kościoła (1 Tes 2:7, 11) i bardzo ich kocha.
• Wskazówki dla przyszłego wzrostu. Kościół dawał dobry przykład (1 Tes 1:7), a Paweł wzywa ich, by robili coraz więcej (1 Tes 4:1). Przypomina im o nadziei na powrót Chrystusa (1 Tes 4:13-5:11) i wymienia sposoby działania do czasu Jego powrotu (1 Tes 5:12-24).

Paweł wskazuje również na powrót Jezusa w całym liście:

• Paweł przypomina Tesaloniczanom o zwróceniu się do Jezusa i oczekiwaniu na Jego powrót (1 Tes 1:10).
• Tesaloniczanie będą nadzieją, radością i koroną Pawła, gdy Jezus powróci (1 Tes 2:19).
• Paweł modli się, aby ich serca zostały utwierdzone na przyjście Jezusa (1 Tes 3:13).
• Paweł chce, aby byli przygotowani na dzień Pański (1 Tes 4:13-5:11).

Krótki zarys 1 Listu do Tesaloniczan

1. Pochwała wiary, nadziei i miłości (1 Tes 1-3)
   – Przykład Tesaloniczan (1 Tes 1)
   – Historia Pawła z nimi (1 Tes 2)
   – Wizyta i sprawozdanie Tymoteusza (1 Tes 3)
2. Wyzwanie do jeszcze większego wzrostu w tych obszarach (1 Tes 4-5)
   – Miłość do innych (1 Tes 4:1-12)
   – Nadzieja na powrót Pana (1 Tes 4:13-18)
   – Przygotowanie na powrót Pana (1 Tes 5)

Więcej stron związanych z 1 Listem do Tesaloniczan

• Listy Pawłowe
• 2 List do Tesaloniczan (następna księga Biblii)
• List do Kolosan (poprzednia)
• Dzieje Apostolskie