O czym jest Księga Hioba?
Nikt nie wie tego lepiej niż Hiob:
- Jest sprawiedliwy
- Jest bogaty
- Ma dużą, szczęśliwą rodzinę
Ale wszystko nagle się zmienia. W ciągu jednego dnia jego dzieci giną w wyniku zawalenia się budynku, jego pracownicy zostają zabici, a bydło skradzione. Na jego skórze pojawiają się bolesne czyraki. Job traci wszystko i zastanawia się dlaczego.
Odpowiedź: Ktoś chce udowodnić, że Hiob przeklnie Boga. To jest centralny konflikt tej księgi. To próba dla Hioba: czy porzuci swoją wiarę, czy pozostanie wierny Bogu?
Oto jak rozgrywa się ta historia:
- Przeciwnik atakuje Hioba. Bóg mówi postaci zwanej Szatanem (dosłownie „oskarżycielem”), że Hiob jest człowiekiem bez winy i prawym, ale Szatan zwraca uwagę na to, że Bóg już obficie pobłogosławił Hioba. Szatan argumentuje, że Hiob po prostu odwdzięcza się i twierdzi, że Hiob odwróciłby się od Boga, gdyby jego błogosławieństwa zostały odebrane. Bóg daje szatanowi szansę, aby to udowodnić, a ten natychmiast wyrywa Hiobowi wszystko, co może. Ale Hiob nie przeklina Boga.
- Hiob opłakuje się, podczas gdy jego przyjaciele go oskarżają. Trzej przyjaciele Hioba przychodzą, by go pocieszyć, a Hiob zaczyna im lamentować nad swoją stratą. Ich odpowiedź kłuje w oczy: „Bóg wymaga od ciebie mniej, niż zasługuje na to twoja wina” (Job 11:6). Przyjaciele Hioba mówią mu, że to cierpienie musi być spowodowane grzechem Hioba i że powinien on żałować. Hiob odpowiada, że nie poniósł żadnej kary. Hiob chciałby móc przedstawić swoje racje Bogu. Mimo to Hiob nie przeklina Boga. Hiob i jego przyjaciele trzykrotnie spierają się w tej sprawie, aż w końcu do akcji wkracza młody obserwator o imieniu Elihu.
- Sam Bóg odpowiada Hiobowi. Po wypowiedzi Elihu, Bóg przemawia do Hioba. Bóg podważa zrozumienie Hioba, przypominając mu o swojej mądrości, suwerenności i mocy.
- Życie Hioba jest odnowione. Kiedy Bóg kończy, Hiob pokornie przyznaje, że wola Boża jest nie do powstrzymania, i żałuje. Bóg upomina również przyjaciół Hioba za to, że źle Go przedstawiali. W końcu Bóg przywraca Hioba do zdrowia: staje się on dwukrotnie zamożniejszy, znów zostaje obdarzony dziećmi i umiera w dojrzałym wieku.
Przez całą księgę Hioba zastanawiamy się, czy Hiob wytrwa w swojej wierze, czy też ją porzuci. W końcu Hiob pozostaje wierny Bogu, a Bóg pozostaje wierny Hiobowi.
Kluczowy fragment Księgi Hioba
Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione!» W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości. (Księga Hioba 1:21-22)
Rola Księgi Hioba w Biblii
Księga Hioba jest pierwszą starotestamentową księgą poetycką (pozostałe to Psalmy, Przysłów, Koheleta, Pieśń Salomona i Lamentacje). Choć Księga Hioba jest najbardziej znana z opowieści, to tylko trzy z 42 rozdziałów mają charakter narracyjny. Reszta to poetyckie dyskursy Hioba, jego przyjaciół, młodego przechodnia i samego Boga.
Księga Hioba jest uważana za literaturę mądrościową: pomaga nam zrozumieć Boga, Jego stworzenie, nasze relacje z Nim i to, jak powinniśmy reagować.
Kilka cech czyni Hioba szczególnie wyjątkowym w Biblii:
- O Hiobie nie mówi się, że jest Hebrajczykiem. Wszystkie inne miejsca, w których Biblia wspomina miejsce zwane Uz, nie znajdują się w ziemi Izraela (Lam 4:21; Jer25:20). Hiob składa ofiary w imieniu innych (Hiob 1:5) – nie ma tu wzmianki o kapłanach lewickich ani o Bożym prawie przymierza z Izraelem.
- Hiob skupia się na roli Boga jako suwerennego stwórcy. Kiedy Bóg odpowiada Hiobowi, zadaje serię pytań typu „Gdzie byłeś, kiedy…”. Księga Hioba świadczy o twórczej mocy, mądrości i autorytecie Boga. Ponieważ Bóg stworzył wszechświat, możemy ufać, że wie, jak nim rządzić.
- Księga Hioba odsłania kurtynę działalności szatana. Do czasu powstania Księgi Hioba widzieliśmy tylko, jak szatan wpływa na Dawida, aby zaszkodzić Izraelowi (1 Krl 21,1), ale w Księdze Hioba widzimy wroga w pełnym ataku przeciwko słudze Bożemu. Widzimy, że szatan może manipulować pogodą (Hioba 1:16, 19), zdrowiem człowieka (Hioba 2:7), a nawet grupami ludzi (Hioba 1:15, 17). Ale widzimy też, że Bóg wyznacza szatanowi granice (Hioba 1:12; 2:6).
Hiob służy jako przykład, że sprawiedliwi nie są odporni na cierpienie. W Nowym Testamencie Jakub cytuje Hioba jako przykład dla cierpiących chrześcijan:
Jako przykład, bracia, cierpienia i cierpliwości weźcie proroków, którzy mówili w imieniu Pana. Za błogosławionych uznajemy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście wynik postępowania Pana, że Pan jest pełen współczucia i jest miłosierny (Jk 5,10-11).
I tak jak Hiob, jesteśmy teraz celem szatana. Piotr ostrzega nas, że diabeł „przechadza się jak lew ryczący, szukając kogo by pożreć”. Ale nasza odpowiedź powinna być taka sama jak Hioba: musimy „stawiać mu opór, mocni w [naszej] wierze” (1 P 5,8-9).
Krótki zarys Księgi Hioba
- Hiob: sprawiedliwy i bogaty człowiek (Hi 1:1-5)
- Szatan pozbawia Hioba jego błogosławieństw, aby skłonić go do przeklinania Boga (Hi 1:6-2:13)
- Hiob i towarzystwo omawiają jego sytuację (Hi 3-37)
Cykl 1 (Hi 3-14)
Cykl 2 (Hi 15-21)
Cykl 3 (Hi 22-31) - Elihu przerywa (Hi 32-37)
- Bóg przemawia do Hioba (Hi 38-41)
- Błogosławieństwa Hioba zostają przywrócone (Hi 42)
Ten artykuł pochodzi ze strony OverviewBible i został przetłumaczony i opublikowany za zgodą autorów. Wejdź na stronę OverviewBible i odkryj więcej podobnych artykułów które pomogą ci zrozumieć, o co chodzi w Biblii, w sposób wolny od kazań i żargonu.
Fragmenty Pisma Świętego cytowane w artykule pochodzą z IV wydania Biblii Tysiąclecia, © Wydawnictwo Pallottinum w Poznaniu, 2003