Księgi Nowego Testamentu

Księgi Nowego Testamentu to zbiór 27 pism, które powstały w ciągu kilkudziesięciu lat po zmartwychwstaniu Jezusa. Pisma, które wchodzą w skład Nowego Testamentu w znacznej większości są autorstwa osób, które znały Jezusa osobiście. Były one pisane, żeby utrwalić historię życia Jezusa i jego uczniów bezpośrednio po Jego zmartwychwstaniu. Dodatkowo większość treści Nowego Testament to listy pisane do wspólnot, które powstały pod wpływem nauczania Jego uczniów.

Księgi Nowego Testamentu

  • Ewangelie: Mateusza, Marka, Łukasz, Jana
  • Historyczne: Dzieje Apostolskie
  • Listy Apostoła Pawła: List do Rzymian, 1 List do Koryntian, 2 List do Koryntian, List do Galatów, List do Efezjan, List do Filipian, List do Kolosan, 1 List do Tesaloniczan, 2 List do Tesaloniczan, 1 List do Tymoteusza, 2 List do Tymoteusza, List do Tytusa, List do Filemona
  • Pozostałe listy: List do Hebrajczyków, List św. Jakuba, 1. List św. Piotra, 2. List św. Piotra, 1. List św. Jana, 2. List św. Jana, 3 List św. Jana, List św. Judy
  • Prorocze: Apokalipsa Jana (Objawienie Jana)

Każda z ksiąg Nowego Testamentu skupia się na jednym wiodącym temacie oraz pokazaniu jednego cechy charakteru Boga. Poniżej znajdziesz najważniejsze informacje o księgach Nowego Testamentu.

Ewangelia Mateusza

Bóg Żydów – Królestwo Boże

Ewangelia wg św. Mateusza jest pierwszą z ksiąg, w których mamy opisaną “biografię” Jezusa z Nazaretu. Była ona pisana do osób pochodzenia żydowskiego dlatego, żeby dobrze zrozumieć jej znaczenie warto wiedzieć, gdzie odnosi się ona do Starego Testamentu – takich miejsc jest bardzo dużo. Wszystkie te odniesienia mają pokazać dlaczego to właśnie Jezus z Nazaretu jest wyczekiwanym przez Żydów Mesjaszem.

Ewangelia wg Marka

Bóg pogan – Cierpiący Sługa

Ewangelia wg św. Marka jest najkrótszym zapisem historii życia Jezusa i całkiem dobrą księgą, żeby zacząć czytanie Pisma Świętego. Choć autorem jest Marek, który osobiście nie znał Jezusa za Jego życia to śmiało można powiedzieć, że sama ta księga jest przekazaniem relacji przez naocznego świadka życia Jezusa ponieważ Marek był towarzyszem św. Piotra i wszystko, co tutaj mamy napisane jest właśnie relacją Piotra. Pamiętając, że sam Piotr był prostym rybakiem możemy też zrozumieć dlaczego tutaj właśnie mamy mało wyjaśnień i w zasadzie samą akcję.

Ewangelia wg Łukasza

Bóg odrzuconych – Doskonały człowiek

Łukasz był lekarzem, który podobnie jak wiele innych osób podjął się udokumentowania życia Jezusa z Nazaretu. Poza samą Ewangelią wg św. Łukasza jest on również autorem Dziejów Apostolskich. Relacja życia Jezusa przedstawiona przez Łukasza jest najdłuższą “biografią” z czterech, które wchodzą w skład ksiąg Nowego Testamentu. Znajdziemy w nich sporo wątków, których nie ma opisanych w innych Ewangeliach jak chociażby bardzo szczegółowy opis narodzenia Jezusa, który jest nam pewnie dobrze znany bo co roku czytany jest na święta Bożego Narodzenia.

Ewangelia wg Jana

Bóg świata – Syn Boży

Wiele osób poleca Ewangelię wg św. Jana jako księgę, od której warto zacząć czytanie Pisma Świętego. Często argumentem jest to, że jest to najłatwiejsza do zrozumienia Ewangelia. Niekoniecznie tak jest, bo znajdziemy w niej masą głębokich treści, jednak przyznać trzeba, że jest ona relacją życia Jezusa, która pięknie nam pokazuje jego ludzkie oblicze. Ponadto pod koniec tej księgi Jan pisze, że celem jej napisania było to, żeby czytelnicy dzięki niej mogli uwierzyć w Jezusa i przez to mieli życie wieczne.

Dzieje Apostolskie

Bóg mocy – Rozprzestrzenianie się Ewangelii

Dzieje Apostołów (lub upraszczając “wysłanników” Jezusa) jest relacją Łukasza (tego od Ewangelii) na temat tego co działo się z pierwszymi uczniami Jezusa po Jego odejściu do nieba i o tym, jak przesłanie o życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa zaczęło wywierać ogromny wpływ na ówczesny świat.

List do Rzymian

Bóg sprawiedliwości – Sprawiedliwość Boża

List św. Pawła do Rzymian jest jedną z najważniejszych ksiąg Nowego Testamentu głównie dlatego, że najbardziej dogłębnie opisuje on znaczenie dobrej nowiny o Jezusie i co to znaczy stać się Jego uczniem.

I List do Koryntian

Bóg świętości – Chrześcijańskie życie

Jeśli wydaje Ci się, że pierwsi chrześcijanie byli ludźmi idealnymi to poczekaj, aż przeczytasz pierwszy list do Koryntian. Jego autorem jest apostoł Paweł, który pisze do wspólnoty uczniów Jezusa, którzy mieszkali w Koryncie. Było to bardzo znaczące miasto w cesarstwie rzymskim a wspólnota, która w nim powstała była mocno podzielona. Poza tym, że Paweł bardzo mocno dyscyplinuje tamtejszą wspólnotę to również w tym liście znajdziemy jeden z najbardziej znanych fragmentów Pisma Świętego, tak zwany “hymn o miłości”.

II List do Koryntian

Bóg słabości – Obrona służby apostolskiej Pawła

Drugi list do wspólnoty w Koryncie jest niejako sequelem części pierwszej. Są rzeczy, które od poprzedniego listu udało się poprawić, jednak wciąż były problemy, z którymi apostoł Paweł musiał się zmierzyć.

List do Galacjan

Bóg usprawiedliwienia – Wolność w Chrystusie

Kiedy apostoł Paweł dowiedział się, że wspólnota uczniów Jezusa w Galacji uwierzyła w to, że na zbawienie można sobie zapracować poprzez przestrzeganie starotestamentowego Prawa, napisał bardzo mocny i emocjonalny list. W tym liście Paweł wyjaśnia jak ogromną głupotą jest próbowanie “zapracowania” sobie na zbawienie, które jest dostępne dla każdego za darmo, z łaski przez wiarę. Jest to z pewnością jedne z wyjątkowych dokumentów, który pokazuje jak bardzo chrześcijaństwo różni się od religii, które zawsze polegają na wypełnianiu jakichś przepisów.

List do Efezjan

Bóg jedności – Błogosławieństwa w Chrystusie

W tym liście możemy znaleźć trzy główne kwestie poruszane przez apostoła Pawła. Pierwszą jest to, jak wyjątkowe możliwości (błogosławieństwa) stają się częścią życia osób, które zdecydowały się pójść za Jezusem i go naśladować. Kolejna część wyjaśnia kwestie relacji małżeńskich oraz rodzinnych i jest bardzo praktyczna. Na koniec Paweł pisze o duchowych walkach, które się dzieją, a których niekoniecznie jesteśmy świadomi.

List do Filipian

Bóg radości – Życie pełne radości

Jest do księga, która będzie dla Ciebie szczególnie inspirująca, kiedy masz poczucie, że życie Cię przyłacza. W tym liście Paweł pokazuje jak każdy chrześcijani może (i powienien) żyć życiem pełnym radości bez względu na okoliczności.

List do Kolosan

Bóg wyższości – Dominacja Chrystusa

Ten list pomoże zrozumieć istotę tożsamości chrześcijanina, która jest oparta na osobie Jezusa Chrystusa. Jednocześnie Paweł, pisząc w odpowiedzi na błędne nauki, które zaczęły się pojawiać w tamtejszej wspólnocie wyjaśnia błędy oraz wskazuje jak funkcjonować w nowym, chrześcijańskim życiu.

I List do Tesaloniczan

Bóg zachęty – Troska o Kościół

Paweł po założeniu chrześcijańskiej wspólnoty w Tesalonice dość szybko był zmuszony opuścić to miasto. Ten list ma za zadanie wyposażyć nowych chrześcijań do nowego życia. Jednocześnie Paweł chwali i zachęca wspólnotę do tego, żeby ich życie było przepełnione wiarą, nadzieją i miłością.

II List do Tesaloniczan

Bóg upomnienia – Życie w nadziei

Ten list jest niejako kontynuacją pierwszego listu do tego samego kościoła. Tym razem Paweł wyjaśnia kwestie związane z powtórnym przyjściem Chrystusa oraz wskazuje w jaki sposób chrześcijanie powinni żyć w oczekiwaniu na powrót Jezusa na ziemię.

I List do Tymoteusza

Bóg pobożności – Wskazówki dla młodego ucznia

Ten list Paweł kieruje do swojego wychowanka w wierze Tymoteusza, który obecnie jest liderem chrześcijańskiej wspólnoty. Jest to list, który pokazuje jakimi cechami powinien się charakteryzować chrześcijański lider oraz w jaki sposób powinien żyć. Z drugiej jednak strony, wskazówki, które Paweł kieruje do Tymoteusza są trafne i pomocne dla każdego naśladowcy Jezusa.

II List do Tymoteusza

Bóg wytrwania – Wezwanie do wiernej służby

Paweł wie, że jest już bliski końca swojego życia i ten list to są jedne z jego ostanich słów na ziemi. W tym kontekście tym bardziej cenna jest jego zachęta do wytrwałości w realizacji swojego powołania dla Tymoteusza. Paweł nie tylko przypomina Tymoteuszowi początki jego służby oraz to jak została ona rozpoznana ale daje też wskazówki jak powinien funkcjonować jako chrześcijanin i lider obrazując to na przykładach nauczyciela, żołnieża, sportowca, rolnika, pracownika, naczynia oraz sługi.

List do Tytusa

Bóg uczynków – Sposób postępowania

List do Tytusa jest jedną z najkrótszych ksiąg w Biblii. O samym Tytusie jest w Nowym Testamencie niedużo, ale wiemy, że był on współpracowanikiem Pawła i list był do niego adresowany w czasie, kiedy prowadził wspólnotę chrześcijańską na Krecie. W tym liście Paweł przekazuje Tytusowi porady związane z prowadzeniem chrześcijańskiej wspólnoty, jak również słowa zachęty.

List do Filemona

Bóg pojednania – Przebaczenie

Kolejna bardzo krótka księga jednak trzeba przyznać, że bardzo bogata jeśli chodzi o przekazane w niej treści. W formie krótkiego listu Paweł, który jest autorem opowiada zarówno poruszającą historię jednocześnie przekazując ważne lekcje dla Filemona. Adresat listu, Filemon, był zamożnymi mieszkańcem Kolosów (gdzie też Paweł skierował jeden ze swoich listów). Paweł w tym liście wstawia się za zbiegłym wcześniej sługą Filemona, Onezymem oraz tłumaczy w jaki sposób Filemon powinien go przyjąć – już nie jako sługę/niewolnika ale brata w Chrystusie.

List do Hebrajczyków

Bóg wypełnienia – Wyższość Chrystusa

Są różne szkoły odnośnie autorstwa listu do Hebrajczyków, jednak na dzisiaj, powszechnie uznaje się, że autor tego listu nie znany. Jednocześnie List do Hebrajczyków jest jedną z najważniejszych ksiąg Nowego Testamentu. Nie jest on prostą lekturą głównie za sprawą tego, że mamy w nim bardzo dużo starotestamentowych odniesień, które znalazły swoje wypełnienie w osobie Jezusa Chrystusa. Dobre zrozumienie tego listu wymaga dobrej znajomości całego Pisma Świętego, żeby móc dostrzec różne powiązania z innymi fragmentami. Sam list zachęca osoby wierzące pochodzenia Żydowskiego do tego, żeby trwały one w swojej wierze w Mesjasza, Jezusa Chrystusa ponieważ ostatecznie, jest on najpotężniejszy.

List Jakuba

Bóg próby – Prawdziwa wiara

W Nowym Testamencie pojawia się kilku Jakubów i jeśli chodzi o autorstwo tego listu to pisał go Jakub bezpośrednio spokrewniony z samym Jezusem. Jest to list, który u niektórych wzbudzał niemałe emocje z uwagi na to, jak Jakub wyjaśnia kwestią uczynków w życiu chrześcijanina, które wg niego powinny być wyrazem wiary w Jezusa. Uważny czytelnik tego listu jest w stanie dostrzec bardzo dużo odniesień do najbardziej znanej przemowy Jezusa, Kazania na górze z Ewangelii Mateusza. Ten list jest pełen bardzo praktycznych wskazówek, które każdego z nas mogą pobudzić do działania.

I List Piotra

Bóg prześladowanych – Odpowiedź na cierpienie

Swój pierwszy list apostoł Piotr pisze do prześladowanych chrześcijan zachęcając ich do tego, żeby wytrwali w wierze w obliczy trudności, którym muszą stawić czoła.

II List Piotra

Bóg cierpliwości – Ostrzeżenie przed fałszywymi nauczycielami

W tym liście Piotr przypomina o prawdzie Jezusa oraz ostrzega przed fałszywymi nauczycielami.

I List Jana

Bóg miłości – Relacja z Bogiem

W swoim pierwszym liście apostoł Jan (ten sam, który napisał jedną z „biografii” Jezusa) wyjaśnia znaczenie miłości w chrześcijańskim życiu, której źródłem powinien być sam Bóg Ojciec, który jest miłością.

II List Jana

Bóg prawy – Chrześcijańskie rozeznanie

W tym krótkim liście Jan tłumaczy w jaki sposób chrześcijanie powinni chodzić w prawdzie, miłości i posłuszeństwie.

III List Jana

Bóg rozeznania – Chrześcijańska gościnność

W tym krótkim liście, który w zasadzie sprawia wrażenie osobistej notatki skierowanej do Gajusa, Jan zwraca po raz kolejny uwagę na znaczenie miłości, jako podstawy chrześcijańskiego życia. Przy okazji otrzega on przed fałszywymi nauczycielami.

List Judy

Bóg ochrony – Walka o wiarę

Już na samym początku tego bardzo krótkiego listu Juda przedstawia się jako brat Jakuba (prawdopodobnie tego samego Jakuba, którego list jest częścią Nowego Testamentu). Jest to tak zwany list powszechny, który został skierowany do wspólnot chrześcijańskich w ogóle a nie do jednej konkretnej. Głównym tematem listu po raz kolejny jest ostrzenie przed osobami głoszącymi fałszywe nauki.

Apokalipsa wg Jana

Bóg wieczności – Objawienie Jezusa Chrystusa

Ostatnia księga Biblii została napisana przez Jana, który w tamtym czasie przebywał na wyspie Patmos. Tradycyjnie przyjmuje się, że został on tam zesłany przez jednego z rzymskich cesarzy, jednak nie wynika to bezpośrednio z samej treści. Sam powód przebywania Jana na tej wyspie mógł być inny. Nie zmienia to jednak tego, że sama ta księga wzbudza ogromne emocje z uwagi na opisywaną tam przyszłość. Jest to jedyna prorocza księga w Nowym Testamencie i jest ona pełna symboli, które wcale niekoniecznie muszą być tak bardzo tajemnicze jeśli dostrzerzemy nawiązania do innych tekstów Biblii. Z pewnością jest to księga, którą warto, żeby każdy mógł przeczytać ponieważ przyszłośc w niej opisana odnośni się również do czasów współczesnych. Kluczowe w tej księdze jest to, że pokazuje ona ostateczne zwycięztwo Jezusa oraz opisuje powstanie nowej ziemi i nowego nieba. To właśnie finał biblijnej historii miał być tym, co było zachętą dla pierwszych czytelników do wytrwałości w wierze pomimo najróżniejszych przeciwności, którym muszą stawiać czoła.