1 i 2 Księga Królewska: Izrael popada w bałwochwalstwo i niewolę

Pierwsza i Druga Księga Królewska to historia upadku Izraela. Podczas gdy Pierwsza i Druga Księga Samuela dokumentują przejście Izraela od skorumpowanych sędziów do sprawiedliwego przywództwa Dawida, Księga Królewska (oryginalnie 1 i 2 Księga Królewska były jedną księgą) pokazuje, jak Izrael dzieli się i wpada w ręce swoich wrogów.

Te księgi historyczne rozpoczynają się tam, gdzie zakończył się Drugi Samuel: Izrael jest zjednoczony pod bogobojnym królem Dawidem, który wyznacza swojego syna Salomona, by rządził po nim. Salomon zostaje obdarzony mądrością i otrzymuje zadanie zbudowania majestatycznej świątyni Pana w Jerozolimie. Bóg mówi Salomonowi, aby pamiętał o Nim i podążał za przykładem swojego ojca Dawida.

Niestety, Salomon jest niewierny Bogu w swoich późniejszych latach i Bóg dzieli królestwo po jego śmierci. Dziesięć północnych plemion podąża za dawnym wojownikiem Salomona i mistrzem Jeroboamem, a plemiona Judy i Beniamina pozostają wierne tronowi Dawida. Pozostałe księgi dokumentują sposób, w jaki ci królowie (i ci, którzy po nich następowali) prowadzili lud Boży do kultu. Każdy król jest wspominany w zależności od tego, czy prowadził Izrael do oddawania czci Bogu w Jerozolimie, czy też oddawał cześć bożkom gdzie indziej.

Ani Królestwo Północne (Izrael), ani Południowe (Juda) nie przestrzegają Prawa Mojżesza i nie oddają czci Bogu w Jerozolimie, dlatego też oba te królestwa dostają się do niewoli wrogich narodów. Izrael zostaje zabrany przez Asyrię (2 Krl 17,6-23), a Juda pada ofiarą Babilonu (2 Krl 25,1-26) – co zgodnie z obietnicą Boga miało się stać, jeśli nie posłuchają Jego prawa (Pwt 28,36-37).

Kluczowy fragment z 1 i 2 Księgi Królewskiej

Ty zaś, jeżeli będziesz postępował wobec Mnie, jak postępował twój ojciec, Dawid, w szczerości serca i uczciwości wypełniając wszystko, do czego cię zobowiązałem, jeżeli będziesz strzegł moich praw i nakazów, 5 to na wieki utrwalę tron twego królowania nad Izraelem, jak przyrzekłem niegdyś twemu ojcu, Dawidowi, mówiąc: „Nie będzie ci odjęty potomek na tronie Izraela”. 6 Ale jeżeli zupełnie odwrócicie się ode Mnie wy i wasi synowie i nie będziecie przestrzegali moich poleceń i praw, które wam dałem, oraz zechcecie pójść i służyć obcym bogom i będziecie im oddawać pokłon, 7 to wytępię Izraela z powierzchni ziemi, którą im dałem, a świątynię, którą poświęciłem memu Imieniu, odtrącę od mego oblicza. Izrael zaś będzie przedmiotem przypowieści i pośmiewiska u wszystkich narodów, 8 a świątynia ta będzie zrujnowana2. Każdy przechodzący koło niej będzie zgrozą przejęty i zagwiżdże szyderczo. Gdy będą pytać: „Dlaczego Pan tak uczynił temu krajowi i tej świątyni?”. – 1 Księga Królewska 9:4-8

Rola 1 i 2 Księgi Królewskiej w Biblii

Księgi Królewskie powstały prawdopodobnie w czasie niewoli judzkiej w Babilonie (która rozpoczyna się pod koniec Drugiej Księgi Królewskiej). Świątynia Boża została zniszczona. Jerozolima leżała w ruinie. Plemiona Judy, Beniamina i część Lewiego służyły pogańskiemu królowi w odległym kraju. Księgi te odpowiadają na pytania: „Co się stało? Jak do tego doszło?”, które zadawali sobie będący w niewoli Hebrajczycy.

Odpowiedź: „Komu oddawaliście cześć?”

Królowie są oceniani według tego, jak oddawali cześć Panu Bogu. Dobrzy królowie służyli Panu w świątyni w Jerozolimie, inni czynili zło w Jego oczach. Dwóch królów dało przykłady dla reszty narodu: Dawid i Jeroboam. Dawid uhonorował Boga i utrzymał jego prawo. Jeroboam zlekceważył Boga i Jego świątynię, a zamiast tego ustawił dwa złote cielce do czczenia.

Dobrzy królowie z południa poszli za przykładem Dawida. Każdy król północy poszedł za przykładem Jeroboama. Większość królów z Południa również czciła pogańskich bogów.

1 i 2 Księga Królewska pokazują nam, jak wierny jest Bóg wobec swojego ludu. Widzimy pełne spektrum Bożego postępowania z Izraelem: od skrajnego błogosławieństwa za czasów Salomona do całkowitego spustoszenia i niewoli. Te wszystkie błogosławieństwa i przekleństwa zostały obiecane Izraelowi w Księdze Powtórzonego Prawa.

Krótki zarys 1 Księgi Królewskiej

• Bóg ustanawia panowanie Salomona nad Izraelem (1 Krl 1-5)
• Bóg ustanawia swoją świątynię w Jerozolimie (1 Krl 6-9)
• Salomon odwraca się od Boga; Izrael dzieli się (1 Krl 10,1-12,24)
• Jeroboam prowadzi północne królestwo z dala od Boga (1 Krl 12,25-14,20)
• Północni królowie walczą o kontrolę (1 Krl 14,21-16,34)
• Bóg sądzi króla Achaba przy pomocy proroka Eliasza (1 Krl 16,35-22,53)

Krótki zarys 2 Księgi Królewskiej

• Bóg sądzi rodzinę Achaba z Elizeuszem, Jehu i Hazaelem (2 Krl 1-10)
• Kolejni królowie północy i południa rządzą Izraelem i Judą (2 Krl 11-16)
• Izrael pada pod panowaniem Asyrii (2 Krl 17)
• Juda reformuje się pod rządami Ezechiasza (2 Krl 18-20)
• Mananses prowokuje Boga i skazuje Judę na zagładę (2 Krl 21)
• Reformy w Judzie pod rządami Jozjasza (2 Krl 22,1-23,30)
• Juda upada po ataku Babilonu (2 Krl 23:31-25:30)

Więcej stron związanych z 1 i 2 Księgą Królewską

• 1 i 2 Księga Kronik (następne księgi Biblii)
• 2 Księga Samuela (poprzednia)
• Księga Powtórzonego Prawa (Boże oczekiwania wobec Izraela i jego królów)